11.09.2004 - New South Wales

Up
20.09.2004 - 4 dagen Sydney
11.09.2004 - New South Wales
05.09.2004 - Queensland - deel 2
23.08.2004 - Queensland - deel 1
17.08.2004 - The Northern Territory
11.08.2004 - de Australische Outback
02.08.2004 - Victoria & South Australia
26.07.2004 - Welkom in Sydney
Tip: auto kopen 1
Tip: auto kopen 2
Tip: ayers rock
Tip: great barrier reef
Tip: Kosciusko
Tip: great ocean road
Tip: auto kopen & ticket info


Van 11.09 tm 19.09.2004 - Van Sprinbrook National park naar de beklimming van Mount Warning. Een dagje naar Byron Bay, 2 dagen Dorrigo National Park. Karten in Raleigh. De kust bij Nambucca Heads en daarna nog een paar National parken. Het was wel een lekker rustig weekje met rust, een knapperend haardvuur en slapen onder de sterren hemel...

 



      

11.09.2004 - Springbrook National Park 

We kunnen weer eens uitslapen, maar we maken het niet laat. We worden wakker op een rustarea in het National Park. Op de camping die daar aanwezig is was niet veel plek voor campers, dus hebben we een ander plekje opgezocht om lekker wakker te kunnen worden. Om te beginnen gaan we naar het begin van de track van Purling Brook Falls, waar we een wandeling maken van 2 uur over kliffen bij het begin van de waterval, waarna we een afdaling hebben. 

Springbrook National park (subtropisch regenwoud)

Het koele, subtropische regenwoud is een belangrijke pleisterplaats voor possums, vogels en kleine zoogdieren. Dit gebied werd zo'n 20 miljoen jaar geleden gevormd ten gevolge van vulkanische aktiviteit (Mount Warning). Door verregaande erosie ziet je hier nu grote verschillen in hoogte, welke een panoramisch uitzicht bieden over het gebergte en het regenwoud.  Je kunt hier prima wandelen, picknicken of doorheen rijden. In de westkant van het park bevind zich de "natural bridge", waarbij een rivier zich door de eeuwen heen door de rotsen heeft gesleten en er een brug is onstaan. Op de plek waar het water de bodem raakt heeft zich een aardige grot gevormd waar je, als de schmer in valt gloeiwormen kunt bewonderen.

 De uitzichten zijn waanzinnig, en met gemak kunnen we de zee aan de kust zien. De waterval is niet flink breed, maar het water valt wel een heel eind naar beneden (110m). Beneden lopen we door het oeroude regenwoud wat we in Nederland zo echt nergens kunnen vinden. Er zijn niet veel vogeltjes die we horen, maar af en toe komt er een nieuwsgierig vogeltje eens kijken wat we aan het doen zijn. Beneden aangekomen gaat het pad achter de waterval verder. Een zachte miezer verfrist onze gezichten. Als we net voorbij de waterval zijn veranderd de wind iets en het wandelpad wordt kleddernat, we waren weer net op tijd. Na 2 actieve uurtjes komen we weer bij de carpark. We maken nog en bezoekje aan de mooiste uitzichtspunt van het park waar we de 'Mount Warning' zien liggen die we morgen willen beklimmen. We moeten een stukje omrijden om weer naar het zuiden te kunnen. 

Natural Bridge

Onderweg komen we langs een natuurlijke brug die aangegeven word op de borden langs de weg. Hier nemen we ook nog even een kijkje. Ook dit is machtig om te zien. Een leuk uitgezet wandelparcourse van een kilometer naar een grot cq brug. Ook hier stroomt nog wat water waardoor we een leuk fotootje kunnen klikken. 's nachts moeten hier Glowworms te zien zijn, maar zo lang blijven we hier niet. We rijden via Murwillumbah naar het volgende National Park. Als we een camping tegen komen in het park besluiten we gelijk maar te blijven. Onze kleren kunnen ook wel weer een wasje gebruiken... 's avonds lopen we wat over het park heen als we ineens allemaal kleine lichtjes zien. Het lijken wel sterren, maar dan tussen de bomen! Rob ziet er 2 waardoor hij gelijk denkt dat het ogen van een groter beest is. Maar jammer, rond ons vliegen een 20tal vuurvliegjes. Mooie groene lichtgevende kleurtjes die aan en uit gaan. Verder horen we 's avonds vele geluiden in het bos. Morgen gaan we de berg 'Mount Warning' beklimmen. 

 



      

12.09.2004 - Beklimming Mount Warning, 1157 meter.

Om 9 uur starten we na een lekkere warme douche aan de beklimming van de Mount Warning. Er wordt 4 a 5 uur voor gerekent, dus we hebben alle tijd vandaag. De track gaat door het tropische regenwoud met vele palmbomen en lianen, dus het wordt zoeken naar Tarzan... hihi. Het bos is flink groen van kleur, en het zonnetje staat er perfect bij. Deze berg is het middelpunt van de vulkanische bergrange hier. Door deze berg is de rest van het gebied dus ontstaan, ook daar waar we gister hebben gewandelt. 

 

 



      

Lonely Planets Mount Warning
Duration 3,5 - 5 hours 
Distance 8,8 km return
Standard medium-hard
Summary

This is the best summit walk along the NSW coast and should not be missed.A steady climb through lush rainforest takes you to the stunning views of at the peak (1157 m). From about may to august you should not start this walk after 2 pm as it will be dark and bitterly cold before you're finished.

Hiking in een Tropisch oerwoud

In slingerweggetjes gaan we naar boven, en de vele vogels laten ons zo af en toe zoeken naar hun fluitgeluiden, maar niet alle vogels vinden we. Er loopt regelmatig een kalkoen voor onze voeten, maar als we te dichtbij komen zorgt hij wel dat hij weg gaat. De klim is 4,4 kilometer en daarbij is het 735 meter de hoogte in. Er wordt weer veel uitleg gegeven over de bomen en dieren die er leven. Rob wijst nog net even op een infobord naar een slang die hier ook leven, als we die maar niet tegen komen...De laatste 100 meter is het pad echt super stijl (echt klimwerk)  maar gelukkig kunnen we gebruik maken van de aangelegde ijzeren ketting. Boven op de summit krijgen we de verrassing, het waanzinnige uitzicht. We kunnen vandaag verder kijken dan gister toen het wat heiiger was. 

Snake encounters

Op de terugweg gaat het lopen super snel. Plots schrikt Rob op en wijst snel naar de grond. Tja, je raad het al... De slang die Rob net op het infobord heeft aangewezen ligt nu midden op het pad! Een langslopende kalkoen neemt nog even een kijkje bij het gevaarte, maar gaat er daarna als een haas vandoor! Oei... wij weten niet of het dier gevaarlijk is of niet (hij is bruin met een geel koppie), we nemen voor de zekerheid maar een omweggetje. Rill, rill. Uiteindelijk komen we veilig weer bij de auto, en rijden naar de kust waarbij we bijna weer een slang overrijden... naar het surfers-stadje 'Byron Bay' waar we even rond willen hobbelen. Het is hier een en al touristme en flink veel shoppies, met je raad het al, vele surfplanken. We hebben niet echt een slaapplekje nodig op een campground, dus we zoeken een gratis parkeerplekje uit langs de snelweg. De politie controleerd in Byron regelmatig voor verdwaalde campers die een gratis slaapplekje in de stad zoeken, en er zijn hoge boetes, daar hebben we dus geen zin in.  Morgen gaan we eens lekker wandelen in Byron Bay.

 



      

13.09.2004 - Byron Bay 

Hier in Byron doen we niet veel meer dan foto's schieten van surfertjes, internetten en lekker door de touristische winkelstraat slenteren. Alleen maar surfshoppies en hotte meiden die er sexie bij willen lopen, en de jonge gasten zonder shirt. We maken een bezoek aan de vuurtoren en gaan een aantal beach plaatsen af. Eigenlijk is het overal in het stadje betaald parkeren, maar buiten de stad vinden we de leukste surfspot cq relax plek. Echt zin om door te rijden naar het zuiden hebben we vanmiddag niet, maar genieten van op een uitkijkpunt met uitzicht op een grote baai kunnen we geen genoeg van krijgen. Later op de dag rijden we verder over de Pacific Hyway richting het zuiden. We kunnen niet echt slagen met het slapen in een National park hier aan de kust. Morgen gaan we weer snel het binnenland in.

 
Byron Bay 

Ooit een Whaling Station, nu is dit het mekka van Australië voor surfers en hippies en tevens het meest oostelijke punt van het vaste land. De ontspannen sfeer hier is erg leuk, de stranden zijn mooi en het is een aardige gelegenheid om het surfen eens te proberen. Veel toeristen, voornamelijk backpackers; allemaal piercings, tattoo's en reggae-haar. Ook veel Indische en Oosterse invloeden, wierook, henna-tattoo's, kleding, tarotkaarten, het is er allemaal volop. En je hoort er niet bij als je niet in je surfpak of blote voeten in de supermarkt rondloopt.

 



      

14.09.2004 - Dorrigo National Park 

Ik had het niet verwacht, maar zodra we in het visitor Centre van Dorrigo aankomen blijkt het hele gebied hier vol met National Parken te zitten. Net iets voor ons dus.  In dit park bekijken we het visitor centre, en de skywalk met zijn 60 meter boven de grond met een fantastisch uitzicht over de valleien. De bomen die hier groeien zijn van 30 tot 45 meter hoog. De boardwalk is niet eens zo lang, maar wel reuze mooi uitzicht.

Onderweg hebben we nog een vlinder moeten redden, die zich tussen onze schuifdeur had verstopt....

 

We rijden daarna snel door naar 2 andere parken 60 km verderop, want daar heb je van die Campsites van "het staatsbosbeheer". De eerste is New Engeland. We kunnen hier onze campervan op een mooi plaatsje neerzetten.  Voor 3 Aud pp kun je hier overnachten. Ze hebben toiletten neergezet, een koude douche, stromend water en zelfs hout voor je bqq. Vanavond koken we op de bbq, en dat gaat nog best snel ook. 

 



      

15.09.2004 - New Engeland National Park 

Natuurlijk moet er hier even gewandeld worden. Dat doen we pas vanaf 11 uur want op een hoogte van 1600 meter is het flink fris. Vanaf 7 uur gaat de open haard weer aan en zitten we vrij lang te genieten van de bbq warmte. Hout genoeg hier... 

 

We hebben geslapen aan het begin van het National Park, en rijden door naar het einde van de aangelegde weg om een mooie wandeling uit te kiezen. We hebben tot aan het campeerplekje gereden op een onverharde weg van zo'n 10 kilometer, en nu de laatste 2 kilometer is er ineens asfalt aangelegt. Rare Aussie's hoor.. hihi. Bij 'Point Lookout', het eindpunt, parkeren we de auto en beginnen aan de 'Eagles nest track'. De wandeling leidt ons naar mooie uitzichtpunten over het regenwoud als we boven op de kliffen staan. Het park zit vol vogels en als we een informatie bord aan het lezen zijn zien we in onze ooghoek ineens iets bewegen... Op de grond zijn 2 reptielen aan het stoeien voor hun huisje, tussen het stenen trappetje waar we net vandaan komen. Het is hier 1564 meter boven sea level, en kunnen naar de zee kijken, en dat is toch zo'n 70 kilometer verderop. Normaal gesproken is het hier heel mistig en kun je niet ver kijken, dus we hebben reuze geluk. Als we de track volgen naar beneden lijken de kliffen steeds hoger te worden. Het regenwoud is heel ruig en er lijkt hier niet veel gewandeld te worden. De rotsen op het wandelpad liggen vol met groen mos. Het park is rijk aangekleed met vele bomen waar het mos omheen groeit. Aan het begin van de rotsformaties bewonderen we de druppeltjes die van bovenaf de rotsen vallen. Heel toepasselijk staat er een bordje bij, 'Weeping rocks' en zo ziet het er ook echt uit. De route gaat van hier beneden weer terug naar de parkeerplaats. We zijn weer even zoet en zo blijven we van de straat... hihi.

We vinden het heerlijk in de National Parken die we heel bijzonder vinden. We zoeken er nog 1 uit en gaan naar Cathedral N.P. waar we een nachtje willen doorbrengen om morgen weer te kunnen wandelen. Ook hier zijn weer kampvuurtjes te maken en vele blokken hout liggen al voor ons klaar. Met het genot van een kampvuur waar we het eten op maken kletsen we de hele avond vol. We merken dat, hoe langer we op reis zijn hoe vaker we terug blikken hebben op ons eigen leven. Alle twee hebben we dit heel sterk, en er komen vele verhalen van vroeger boven.

 



      

 

16.09 - Cathedral Rock National Park

De overnaching in Cathedral Rock National park is net zo stil als die van New Engeland. We zijn zo vroeg naar bed gegaan dat ik (rob) al om 10 minuten over 6 smorgens aan het kampvuur zit om water te koken.....Om mij heen worden de vogels ook wakker. Vooral de grote kookaburra laat zich vaak horen met zijn gelach. Bij het ontbijt komen de slimme vogels snel een kijkje nemen bij ons eten. Als ik 2 stappen van mijn eten wegloop om een fles water te pakken om mijn handen te wassen moet ik gelijk weer terug rennen... Een grote zwart-witte vogel maakt een snoekduik om wat van mijn bordje mee te nemen. Gelukkig red hij het net niet. Op de dichtsbijzijnde tak zit een grote kingfisher (laghing kookabarru) ook al te loeren. Als het te lang duurt gaan ze er bijden maar vandoor. De vogels krijgen toch geen eten van ons... Om 9 uur gaan we de Cathedral Track lopen. Dit gebied is totaal anders dan New Engeland. De bomen zijn lager en het is meer open. Daar komt nog bij dat overal grote rock boulders verspreid liggen in het terrein. Volgens de beschrijving zijn dit allemaal lavabrokken van miljoenen jaren geleden. Het hoogte punt is een zijroute naar de top van Cathedral Rock. Het is net een grote boulder speelplaats. Ook hier is er niemand op de track, wel zien we een aantal kangaroes beneden in het zonnetje dutten.

Na de track rijden we nog naar Dorrigo terug voor een korte wandeling naar de 'Crystal Shower' waterval. Goh, wat zijn we toch actief vandaag... Vervolgens rijden we terug naar de kust richting Nambucca Heads, over de 'Waterfall way'.

 

Karten in Raleigh

Onderweg van Dorrigo naar Nambucca Heads had ik op de kaart een kartbaan gezien. Laten we die nu ook nog toevallig tegekomen. Het is zelfs een echte officiele baan. Zo eentje die op nr 5 van de wereldlijst staat. Wij dus even karten. Er is helemaal niemand op de baan. na 2 verkennings rondjes gaan we loeihard door de bochten. Heerlijk. Het is hard werken in zo'n klein karretje. Het zweet staat op onze ruggetjes.. maar wel heel tof.

Nambucca Heads 

In de Planet gids hadden we nog een mooie foto gezien van Nambucca heads. Als zeewering zijn er beton blokken gebruikt. Nu is er in het verleden iemand begonnen met het beschilderen van een zo'n blok. Vandaag de dag zijn alle blokken door vakantie gangers beschilderd. Sommigen kunnen echt goed schilderen. En ze komen uit alle landen. Veel thema's over de zee, dolfijntjes en hoe leuk de vakantie was. Nambucca Heads is een klein, maar opkomend vakantie stadje aan zee. De zee beschilderingen is inmiddels een toerische attractie geworden. Vooral net voor zonsondergang zijn ze extra mooi. 

Eerst denken we ook hier op een camping te gaan staan om eens lekker te douchen. Vlak voordat we een camping oprijden bedenken we ons. 20 aus dollar voor een douche vinden we eigenlijk te gek. Daar kunnen we net zo goed een rum-cola tje van kopen. We besluiten nog wat verder te rijden en bij een groot "service station " te gaan douchen.  Dat duurt niet lang want 15 minuten later bij Macksville staat een Caltex (lees Texaco). Laten die nu ook douches hebben... We zijn al snel weer lekker fris.  Achter het station vinden we ook nog een donker plekje om gratis te overnachten... 

 



      

17.09.2004 - 19.09.2004 - een aantal Nat. Parken

We hebben de afgelopen  dagen hebben we veel in National parken gecampeerd. Vele groene tropische regenwouden en in de stilte. Heerlijk genieten van de wilde dieren en de rust. Zeker lekker als je bedenkt dat we straks weer in de stad Sydney zijn. Elke dag reden we een stukje verder naar de stad toe, en iedere keer namen we een ander National park. In die national parken is het verder goed geregeld. Als ze niet te dicht bij een stad liggen kun je er met de auto rond rijden en wandelingen maken door het oeroude bos of naar een waterval. 

 

 

Dat er nog zoveel watervallen en regenwouden waren wist ik trouwens niet. Ik dacht dat Australie nog al een droge boel zou zijn, dus het viel weer mee. In de parken zijn vaak campings gemaakt. Niet dat het veel voorsteld, maar een toiletje is er meestal wel. En vaak waren er genoeg gratis houtblokken om een mooi kampvuurtje te maken. Ze willen niet dat mensen hout uit het bos halen, dat is bedoelt voor compost. Daarom ligt er op elke camping genoeg mooie brokken hout. Echt een service... Je kan daar dan voor A$3 p.p. ( ong. Euro 2,50 ) een nachtje slapen. Vergleken met gewone campings (noemen ze hier 'holidaypark' ) is dat helemaal niets. Op een holidaypark staan we voor 20 a 25 dollar zonder electriciteits aansluiting! Dan zitten we zeker in de drukte en hebben nooit zo een mooi uitzicht als in een NP. En wilde dieren zien we al helemaal niet. Als we geen zin haddan in een holidaypark maar wel een douche wilde nemen sliepen we een nachtje langs de snelweg bij een grote benzine station. Daar hebben ze voor de truck- chaffeurs wel douches en ook wij konden daar gratis gebruik van maken! Handig he, en ons maakt dat niets uit waar we douchen. Ook zijn hier altijd wasmachines en drogers aanwezig, dus alles is aanwezig en nog gratis ook! Tja, als je iets langer reist moet je een beetje op de centjes letten ook



      

 

Groene Varanen in het wild

De 17de loopt rob wat rond in het NP op de camping. Plots komt hij naar de auto rennen en roept mij mee. Dat er een dier moest zitten kon ik gelijk wel raden, rob was zo enthousiast... Ik wil graag altijd van tevoren weten wat hij gevonden heeft, maar ik kreeg gelijk het antwoord dat het GEEN slang was... Mmmm, geen lekker voorgevoel, want dan is het ook geen vogeltje of een kangaroo die we hier al zo vaak hebben gezien... Toen we bij het dier aankwamen was het een reptiel. Het was een halve meter lang met een grote staart en een flink lichaam met grote stevige poten. Ik herkende het dier van het reptielendierentuin, maar die voelde zich niet zo fijn toe hij een injectie kreeg en sloeg met zijn staart die uiteindelijk de muur raakte. Toe waren zijn botten in zijn staart gebroken, sterk zijn ze dus wel...  We hadden nog niet zo een joekel gezien in het wild! Bah! Wel foto's maken natuurlijk, maar het dier had ons al snel genoeg door, dus veel tijd voor vele foto's hadden we niet... Op zich doet dat beest niet veel, behalve als we em op zouden pakken, maar dat zouden we zelfs niet eens in ons hoofd halen!!! hihi.

 

De 18de wilde we graag nog naar een National park toe. We hadden er inderdaad 1 opgezocht om gelijk te overnachten. We zijn lekker op weg als we ineens voor een onverharde weg staan, en dat terwijl we nog 40 kilometer moeten rijden. Aan het begin is de weg gelijk al een wasbordje zodat al onze spullen incusief de auto zelf rammelen als een tierelier! Het word dus super langzaam rijden hier. We zijn nog geen kilometer onderweg als rob in zijn binnenspiegel 6 bussen achter hem ziet. We laten ze inhalen en zien de 6 bussen vol gedouwd met kids. We horen de herrie al door de ruiten heen. Ineens hebben we geen zin meer om het national park in te gaan waar we uiteindelijk voor de rust willen zitten. We wisten dat het zou komen, want de vakanties zijn gisteren begonnen... We keren om en rijden via de kust naar Sydney toe. We willen graag een holidaypark opzoeken voor de nacht aan het strand. We rijden al even rond en slagen niet. Als we het zat zijn parkeren we de bus op een parkeerplaats en gaan eten koken. Morgen zeken we wel verder. Heerlijk als je zo je huisje bij je hebt...We stoppen nog wel een paar keer langs de kust om van het zonnetje te genieten en om ons heen te kijken naar het dagelijkse leven van de aussies... bijvoorbeeld bij het schoonmaken van de vers gevangen vis.

Campertje schoonmaken

De 19de hebben we de camper schoongemaakt op een holidaypark in Sydney. Het is ook echt een schoonmaakdagje, zeer bewolkt, af en toe regen en flinke onweer knallen. Morgen gaan we het beessie inleveren en gaan we weer even echt 'backpacken'. Lekker warm in een hostel in het centrum van de stad. Naar de dierentuin en de stad verkennen. Het operahuis toe en de brug opzoeken, hopelijk is het weer dan weer lekkerder, maar we mogen al niet klagen hoor. Nu is het zelfs aan het hagelen, en niet zomaar hagel! We zitten in de camper en kunnen elkaar niet eens meer verstaan! Het lijken wel stenen, en zijn een centimeter groot! Als we nu geen deuken in ons autodak hebben weet ik het niet meer hoor! Ben blij dat ik binnen zit. Gewoon zielig voor die eenden die hier rondlopen, AU AU au...

Als de regen weer minder is geworden zitten rob en ik te kijken naar alle eenden die zich hier met het zoete water aan het wassen zijn, en lekker drinken. Grappig gezicht

20 September is het tijd om de Campervan in Sydney in te leveren.. Dat kun je hier lezen. 

 

 

Achtergrond informatie :

  • De beste Kartbaan in New South Wales ligt in Raleigh
    Internationale Baan - genoteerd op nr 5 in de wereld
    www.raleighraceway.com.au
    11 rondjes voor 26,50 aud. (zeg maar voor 20 minuten) 

 

 

 

 

 


De site van Rob en jacky - gek op reizen.. 
Copyright © 2003 - 2008 [rugzakreis.nl]....  - laatste wijziging : 24 augustus, 2008 .

"One Life... Live it "

Hotlinks op deze site : 





Reisverzekeringen, hypotheken,  sparen, 

Click here for the Buff Sitemultifunctionele
sjaaltjes

notarissen


Outdoor kleding sinds  1976...