|
|
||
|
|
|
|
|
4 dagen trekking op Tibetaanse hoogten (22 t/m 25 september)
Per bus rijden we vanuit Lhasa door de Yarlungvallei naar de Kamba La-pas (4794 m). Vanaf deze pas heb je letterlijk en figuurlijk een adembenemend uitzicht over het turkooizen Yamdruk Tsomeer (Schorpioenmeer), dat omringd wordt door besneeuwde toppen. We dalen af naar Nakartse waar we na de lunch beginnen aan onze vierdaagse trek. Het gebied waar wij doorheen lopen is glooiend. De zwaarte van de wandelingen ligt dus niet zozeer in de hoogteverschillen of de lengte, maar meer in de hoogte waarop men loopt (boven 4000 meter). De rust, het natuurschoon en het contact met de Tibetanen verlenen een bijzonder karakter aan deze trek. Deze eerste dag zullen we in zo’n 2 à 3 uur naar onze eerste kampeerplaats lopen, waar we onze tenten opzetten aan de oevers van het meer.
|
||
|
|
|
|
|
Dag 1 - 2 uurtjes wandelen
Deze eerste dag gaat van 3700 naar 4500 meter. Op deze hoogte zal de trekking plaats vinden. We staan om half 8 op. Het slapen is vannacht iets beter gegaan. Na ons ontbijtje van noodles stappen we in de bus. Na pakweg een half uurtje rijden we de bergen in. Dat gaat heel spectaculair. De chauffeur rijd als een idioot langs afgronden, hij haalt zelfs onderweg een andere bus in. Is tie nou dronken of komt dat door de vele bochten. Op het hoogste punt (4794 m) stoppen we even. |
|
|
|
Hier komen veel boeren met hun jaks (foto-yaks) om snel wat geld te
verdienen. Hier gaan we niet op in. Met een telelens kun je ook veel doen. Het is inmiddels 1500 uur. We komen in het dorpje waar we onze overige bagage gaan opslaan. Hier is ook het begeleidingsteam aanwezig. 1 vrachtwagen met chauffeur |
||
|
|
|
|
|
|
Vanaf deze plek stappen we allemaal in de truck om nog een uurtje flink
heen en weer geschut te worden tot we beginnen met wandelen. Het is maar
een ritje van 8 km, maar dit pad is zo slecht dat we zelfs 2x kort vast
komen te zitten. Hans heeft weer eens wat uitgezocht.
|
|
|
|
|
|
Oke dan, Het is tijd voor het echte werk. Bij een klooster mogen we eruit
en de weg op. We gaan van start met een vlak terrein. Pakweg 2 uur
wandelen. Het weer is goed, droog en 25 graden. Het uitzicht om je
heen is verbluffend. Dit eerste stukje gaat heel lekker. We houden er
flink de pas in. Wat een rust. Geen trucks, herrie en chinezen. Het is
echt uitgestorven. We komen vlot aan bij het kamp. Eerst ons tentje
opzetten.
Jacky kan het niet laten en gaat Baas (een van onze reisbegeleiders)
knippen. Even later zitten we onder het genot van een bakkie
koffie/thee te genieten van de ondergaande zon. Na het eten is het snel
afgelopen. Het is al om 21.45 stil in het kamp.
|
|
Dag 2 - 5 uur wandelen |
|
|
|
|
| Wakker worden in een oase van rust is fantastisch. Bijna iedereen is al aan de thee en ontbijt. Half 9 vertrekken we voor het eerste stuk van 2 uur op vlak terrein. Jacky is moe en ze heeft snel last van haar blaren. Ze besluit tot de volgende stop met de truck mee te rijden. Het 2de stukje gaat dwars door een moeras waarin ook wilde paarden lopen. Het is enorm uitgestrekt. We zitten lekker in het het zonnetje en hebben lunch aan het meer , waar het kookteam en lekker, maar zwaar op de maag liggend rijstgoedje maakt. S'middags nog een vrij hoge en stijle pas over. Daarna lekker relaxed downhill naar kamp 2. En wederom gaat het licht vroeg uit vanavond. |
|
|
|
|
|
|
Dag 3 - 7 uur wandelen |
|
|
|
|
|
De zwaarste dag van deze trek. Om half 9 op en direkt na het ontbijt vertrek voor een tour rond het meer en over 3 passen. De hoogste pas (4700 meter !) bereiken we rond 1500 uur. We zien ons kamp in de verte al liggen. De achterblijvers van vandaag hebben al onze tentjes opgezet. Lief hé. Toch duurt het nog 2.5 uur voordat we er zijn. Jacky heeft de gehele dag op haar Teva's gelopen. Die Life-Lines geven weer blaren bij ons allebei. De eerste pas oversteek was erg zwaar. Toch gingen we, en vooral jacky er steeds beter overheen. |
|
Onderweg moeten we ook nog een riviertje oversteken. Volgens hans staat
dit riviertje soms wel eens 1 meter hoger. Dat had lachen geweest. Rond
half 6 bereiken we het kamp. We zijn best weer trots op onzelf. En dat op
gemiddeld 4500 meter hoogte.
Als de geuren van de kamp-keuken naar ons toe komen is de energie zo'n beetje op. We worden warm en rozig. Vanavond is niet niet alleen feest omdat we het weer gehaald hebben, maar ook omdat Gerda jarig is. Kokkie heeft als extra een aardappeltaart gebakken. Hilariteit alom. Het dorpshoofd (van de stam in de buurt) komt Gerda feliciteren en gelukwensen met witte sjaaltjes. De aardappeltaart is niet te vreten. Je ziet langzaam stukjes achter de tent verdwijnen. |
|
Dag 4 - 2,5 uur lopen (laatste dag) |
|
|
|
|
|
Ons basiskamp staat in de buurt van een lokale stam. Dat levert leuke
taferelen op. Vooral de jonkies vinden ons erg intressant en zijn
ontzettend nieuwsgierig.
Gelukkig bedelen ze hier niet. En we mogen zelfs foto's maken. Ze kruipen wel zonder schaamte je tent binnen. |
|
|
|
|
|
|
De trek is ten einde. Officieel dan. Het ontbijt is een verrassing van
kokkie. Gebakken broodjes met ei en tonijn. Heel lekker. De
liefhebbers kunnen van het kamp nog naar Nakartse lopen. Zo'n 2,5 uur in
de volle zon. Maar de Himalaja omgeving maakt veel goed. De achterblijvers
ruimen het kamp op.
In Nakartse lunchen we gezamenlijk en rijden met onze eigen bus in 3 uur naar Gyantse waar ons een hemelse douche en relaxte kamer opwacht.
|
||
himalaja
omgeving.
| Morgen : Dagje rust in Gyantse |
